ඒ අක්කගෙ චූටි පුතාය. රූපිකාගේ පවුලේ පස්දෙනෙකි. අම්මා ජීවතුන් අතර නැත. පියා, අක්කා, අක්කගෙ සැමියා සමග වසර හයක් වන මේ පුංචි පුතුය.
රූපිකාගේ සපත්තු ඉවත් කල චතූ මුහුණ යටිපතුල් වල තබා තද කරගත්තේය. දවසම ඒ මේ දිව මහන්සි වූ ඇයට මෙය කකුල් දෙකට හොඳ සුවයක් විය. චතූගේ සීතල කම්මුල් තම යටිපතුල් වල තද වෙද්දී වෙනමම ලෝකෙකට යනවා සේ දැනුණි. ඒත් පුතුට මෙය කිරීමට ඉඩදිය නොහැක. නැගිට චතූ වඩාගෙන තම බෑගයෙන් ගෙන චොක්ලට් එකක් දුන්නාය. එය රැගෙන මුහුණට උම්ම එකක් දුන් චතූ
''තෑන්ක්ස් පුංචි...''
''අද පුතා ඉස්කෝලෙ ගියාද..''
''ඔව්... පුංචි, තාත්තා අද මට අළුත් කාර් එකක් අරන් දුන්නා, මේ බලන්නකො...''
''අනේ හරි ලස්සනයි, මට දෙන්න බැරිද වැඩට යන්න...''
''බෑ... මේක පුංචිට පොඩියි නැගල යන්න. අපි දෙන්නා මේක ගේ ඇතුලෙ පදිමු...''
''හරි පුතා මම වොෂ් එකක් දාගෙන එන්නම්කො...''
එහෙම කියා රූපිකා සාරිය ගලවන්නට විය. කුඩා දරුවෙකු යැයි සිතා රූපිකා සාරිය ගැලෙව්වත් ඒ දෙස චතූ බලා සිටියේය. තුවාය අතට ගත් ඈ යටසාය ගලවා උඩින් හැට්ට කටු ගලවන්නට විය. තුවාය අල්ලාගත් ඈ හැට්ටය ගලවා හක් එක පන්නා බ්‍රා එකද ගලවා දැමුවාය. චතූට දැන් කාර් පැදවීම අමතකය. තුවාය අත්දෙක අස්සෙන් දමා ගැට ගසා යටට පහත් වී පෑන්ටිය තුවාය තුලට අත දමා ගලවා දැමුවාය. නයිටියක් අතට ගත් රූපිකා බාත් රූම් එකට වැදුනේ චතූට ඇසක් ගසාය.
මේ කුමක්දැයි නොදැන සිටි පුංචි චතූට මෙය නෙතට රස ගෙනදෙන දර්ශනයක් විය. චූටි ලිගුව කෙලින් වී තිබේ. එය කෙලින් වීම හා දුටු දර්ශනය අතර සම්බන්ධයක් ඇතිදැයි නොදැන සිටියත් කෙලින් වූ එක එසේම තබා ගැනීමට චතූට සිතිනි. ඒ එමගින් තමාට සතුටක් දැනෙන නිසාය. චතූ පුංවිගේ චූව සහ අම්මාගේ චූව කීපවතාවක් දැක ඇත. ඒවා නැවත නැවත දකින්න චතූ ආසා කල නමුදු ඒ ඇයි කියා චතූට සිතාගත නොහැක. ගලවා දැමූ පෑන්ටිය අතට ගත් චතූ එය මූණට තියා සුවඳ බැලුවේය. සුවඳක් නොවුනද එහි රස බැලීමට චතූට සිතුණි. අවිශ්ක හා තුරුළු වී පැමිණි නිසා රූපිකාගේ රස විලෙන් ජූස් ටිකක් ගලන්නට විය. ඒවා පෑන්ටියට උරා තිබුණි. එතැන කටට ගෙන දිව ගා බැලූ වතූට රූපිකාගේ දහඩිය හා මිශ්‍ර වූ ජූස් අමුතුම රස පානයක් විය. රූපිකා පුංවි දුන්න චොකලට් එකට වඩා එයාගෙ පෑන්ටිය රසවත් බව චතූට ගැඟිනි.
නාන කාමරයට වැදුනු රූපිකා තුවායද ගලවා දමා සම්පූර්ණයෙන්ම නිරුවත් වූවාය. තවමත් ඈගේ සිත අවිශ්ක ළඟය. ඒ නිසාම තම අත සිරුරේ ඒ මේ අත යවන්නට විය. චතුර මල නිදහස් කල ඈ වතුර බිංදු වලට රිසිසේ තම සිරුරේ ලිස්සා යන්නට ඉඩ දී නිදහසේ ඇස් වසා සිටියාය. මේ අතර දොරට ගසන හඬ ඇසුනි.
''පුංචි මට චූ බරයි'' ඒ චතූය.....
සම්පූර්ණ කතාව මෙතනින් කියවන්න